انتخابات پارلمانی لبنان روز یک شنبه ۱۵ مه برگزار شد و بسام مولوی، وزیر کشور لبنان، بعد از دو روز در یک کنفرانس مطبوعاتی، نتایج نهایی این انتخابات را اعلام کرد. قبل از نگاهی به نتایج این انتخابات و پیامدهای آن باید به این نکته توجه داشت که انتخابات روز یک شنبه نخستین انتخابات بعد از اعتراضاتی بود که از ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹ شروع شده بود و باعث بروز یکی از بزرگترین ناآرامیها و اعتراضات سراسری در لبنان شده بود. در واقع، این انتخابات و نتایج آن را در یک نگاه کلی باید بر مبنای همین اعتراضات سنجید، چنان که مثلث امریکا، ارتجاع عربی و رژیم اسرائیل انتظار داشت که این انتخابات به عنوان خروجی آن اعتراضات تغییری عمده در عرصه سیاسی لبنان ایجاد کند، اما نتایج نهایی انتخابات خلاف این را نشان میدهد.
شاید بتوان گفت که مهمترین خروجی آن اعتراضات، ۱۵ کرسی باشد که فهرست جامعه مدنی با شعار تغییر به دست آورده و همین میزان هم تأثیر خود را بر نتیجه نهایی گذاشته و باعث شده دو جریان سیاسی اصلی ۸ و ۱۴ مارس نتوانند اکثریت کرسیهای پارلمان را به دست بیاورند. با این حال، جریان ۸ مارس متشکل از حزبالله و متحدانش توانستند کمابیش دست برتر را در مقابل جریان مخالف ۱۴ مارس حفظ کنند، چنان که حزبالله توانست ۱۳ کرسی سابق خود را حفظ کند و جنبش امل و جنبش میهنی آزاد به عنوان دو متحد اصلی حزبالله نیز هر کدام فقط یک و دو کرسی از دست دادند و همین خود باعث میشود حزبالله بتواند فراکسیون قدرتمند خود را در پارلمان حفظ کند. این نتیجه بدان معنا است که جنبش ۸ مارس با وجود تمام هجمههایی که طی سه سال اخیر به آن میشد تا اینکه چنین وانمود شود اعتراضات ۱۷ اکتبر به بعد علیه آن بوده، توانست این آزمون را با موفقیت پشت سر بگذارد و ثابت کند که اعتراضات نسبت به مقاومت نبوده بلکه برعکس، مقاومت در لبنان همچنان پایه مردمی خود را دارد.
در مقابل، نتیجه نهایی انتخابات نشان میدهد که جریان ۱۴ مارس نه تنها در این انتخابات به پیروزی نرسیده بلکه دچار مشکل اساسی در ائتلاف خود شده است. شاید چنین به نظر برسد که حزب نیروهای لبنان به رهبری سمیر جعجع توانسته با پنج کرسی بیشتر نسبت به دوره قبل به یک پیروزی سیاسی برسد، اما شرکت نکردن سعد حریری و حزب المستقبل وی، متحد اصلی جعجع، باعث شده کسب این پنج کرسی منجر به تقویت ۱۴ مارس نشود. علاوه بر این، نه فهرست جداشدگان از المستقبل و نه دو فهرستی که بهاء حریری، برادر سعد حریری، از آن حمایت میکرد هیچکدام نتوانست جای خالی المستقبل را پر کند و همین موضوع بدون شک بر موقعیت ۱۴ مارس در پارلمان آینده لبنان تأثیر منفی خواهد گذاشت. به عبارت دیگر همچنان که شبکه خبری الجزیره قبل از انتخابات ارزیابی کرده بود، «جریان ۸ مارس توانست در این انتخابات وحدت صفوف خود را حفظ کند.» الجزیره پیشبینی کرده بود که با توجه به ائتلافهای مستقیم و غیرمستقیم حزبالله با شخصیتها و طرفهای سنی مثل المشاریع الاسلامیه و نمایندههای مستقل مثل جهاد الصمد، شربل مسعد و عبدالرحمن البزری در فهرست مستقل اتجاهالوطنی، همچنان بتواند اکثریت پارلمانی را در دوره بعد نیز حفظ کند. به نظر میرسد که این پیشبینی الجزیره به دور از واقعیت نباشد چنان که حسین رحال، مسئول بخش رسانههای الکترونیک در جنبش حزبالله، گفته بسیاری از نامزدهای مستقل پیروز پارلمان لبنان با مقاومت دشمنی ندارند. از این رو، میتوان گفت که حزبالله توانست با پیروزی در آزمون انتخاباتی دوره پرتنشی را به شیوه دموکراتیک پشت سر بگذارد و این جریان مخالف ۱۴ مارس است که به دلیل اختلافات و جدایی سعد حریری و المستقبل نه تنها متحمل شکست شده و نتوانسته از دوره سختی که بر لبنان گذشت بهرهبرداری سیاسی بکند بلکه مشکلاتش بعد از این نیز تشدید خواهد شد.
انتهای پیام
منبع: روزنامه جوان
نظر شما